Stel je radio voor: Philips Hi-Q van René Rijzewijk

Jaar: 1956 - 1958

Buizen: ECC85 ECH81 EF89 EF85 EABC80 2xEL84 (bi-ampli) EZ81 EM80 ECC83

Golfbereiken: FM - AM - LG - KG

Afmeting: 63 x 23 x 27 cm

Gewicht: 12 kg

Serienummer: PL 11078

Deze (mono) radio’s waren bijzonder omdat Philips, in navolging van hifi waar ze in 1954 mee op de markt kwamen, hier met het principe van losse luidsprekers kwam: een baskast (een akoestische kast en zodanig ontworpen dat hij in een hoek van de kamer geplaatst kan worden) en twee zgn. projectoren, ook wel satellieten genoemd. Ik gebruik deze radio's al vanaf 2002 en met zeer veel plezier. Er zijn maar weinig radio's die een zeer breed ruimtelijk beeld van de mono weergave in de kamer geven, hoe goed de andere tafelmodel radio’s kwalitatief ook waren (vaak technisch gezien zelfs beter). Zelf noemde Philips het Hi-Q (highest quality) systeem een systeem dat een sleutelgat-effect (geluid dat komt van één bron) voorkomt. Hetzelfde (mono) systeem werd ook toegepast door Philips bij hun hifi installaties, in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Dit alles was in een tijd dat het gebruik van een set losse luidsprekers in de woonkamer nog verre van gebruikelijk was en bij zeer velen zelfs totaal onbekend. Men had immers een radio met ingebouwde luidsprekers. Op oud promotiemateriaal zie je dan ook zelden de kabels die noodzakelijk zijn voor een dergelijke ’radio installatie’ zoals de B6X62A.

De B6X62A was de opvolger van de BX642A, die in 1954 op de markt kwam. Deze had nog bakelieten satellieten die minder praktisch waren om gevarieerd op te hangen. De houten satellieten waren zo slim ontworpen dat je ze alle kanten kunt oprichten, staand of hangend. Ze bevatten elk als luidspreker een AD3500M. De baskast is voorzien van een 9710 luidspreker. Deze radio's zijn van het zogenoemde bi-ampli systeem, waarbij de hoge tonen en de lage tonen elke een eigen versterking hebben. Er bestaat ook nog een OTL (Output Transformer Less) model: de B7X73A met een soort Scandinavisch design. Daarnaast waren er nog enkele aangepaste modellen zoals een type voor de tropen (geen FM).

Het installeren van een HiQ radio is tamelijk lastig en vergt veel experimenteren in de kamer voor een goede, gelijkmatige en evenwichtige mono weergave, waarbij de akoestiek van de kamer zeker ook van belang is. Bij de juiste wanden en plafond kan er zelfs gebruik gemaakt worden van reflectie. Een goede opstelling lukt(e) lang niet iedereen. Philips hamerde er op om net zo lang te blijven experimenteren tot men tevreden was. In mijn luisterkamer is de opstelling bijzonder goed gelukt en dat geeft een mooie uitgebalanceerde weergave om van fraaie muziek te genieten. Op de foto’s is te zien dat één satelliet schuin naar beneden de kamer in is gericht en de ander schuin opzij de midden en hoge tonen projecteert. De baskast is midden tussen hen in geplaatst, in de hoek van de kamer, zoals het de bedoeling is.

De HiQ radio's waren en zijn ook uiterst geschikt om er een platenspeler op aan te sluiten en op uitstekende wijze van een eigen collectie platen te genieten. In mijn geval maak ik gebruik van een Garrard 4HF, die vanaf 1957 werd geproduceerd in Engeland. Als mono element wordt een Ronette TX88 (kristal) gebruikt en als stereo element een Shure M3D die mono is aangesloten.